تفسیر بخشی از سوره قیامت ... درسوره قیامت آیاتی است آخر سوره ی قیامته اونهم به خورَند خودش آیات قابل توجه و تکون دهنده ای است. حالا اینارو اگر مثلاً قرآن البته همش حالا اینا که دیگه میفرمایند: اعوذُ بالله من الشیطان الرجیم « أیَحْسَبُ الانسانُ‌ أنْ یُتْرَکَ سُدیً » همه ردیف همین آیه است. آیا انسان خیال میکند که همینطور ولش کردیم؟ سابقاً مثلا یه کسی یه اسبی داشت مثلا یه شتری داشت خب علفش میداد و طویله و بعد نگاه داری و ازش کار میکشید و بعضی وقتهاهم مثلا شتره پیر میشد و دیگه کاری ازش نمیومد طویله رو وامیکردن ولش میکردن، بره هر کجا میخواد بره، حالا علف خورد خورد نخورد نخورد، مُرد؟ زنده موند؟ اینو بهش میگفتن «یترک السدا» یعنی بی جهت همینجوری بی هدف برو. آیا ما همینطور هستیم؟ یعنی ولیم؟ ولیم! نه حسابی، کتابی، خبری، ما یه توجهی خدا میده به ما، که انسان؛ فکر بکن بالاخره خودتو فکر کن « أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ » برو عقب، برو عقب، برو عقب، برو عقب، تو اون نبودی که یه وقتی یه منی بودی که اِمناء شدی یعنی از کمر یه پدری خارج شدی تو رحم یه مادری رفتی، تو اون نبودی که هممون همینطوریم. حتما اون ننه ای که منو زایده یا هر کسو زاییده قبلا «مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ » حامله شده. فقط یه عیسی بن مریمه که خدا بدون مرد حاملش کرد وَاِلا بقیه و یه یا آدم صفوه الله و حواست، که خدا همینطور خلقشون کرد. خوب بقیه همینطورن دیگه « ثُمَّ کانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّي » تو اون رحم و مقداری بعد به صورت لخته های خون شده بودی! که اونجا همین سوره مؤمنون که داشتیم آخرش رو براتون تفسیر میکردیم، اولش همین بحث میکنه، خلقت انسان رو جلو میاره تو رحم، اوضاع مختلفی رو که داره میفرماد که بله « و لقد خلقنا النطقة الانسان من سلالة من طين » ما از داخل این آب و خاکها مواد غذایی خلق کردیم و با ارتزاق پدر و مادرت که مصرف کردن تو این سیستم بدن نطفه ی تورو از همونا خلق کردیم « ثمّ جعلناه نطفة فى قرار مكين » این نطفه هرجا ریخته میشد نابود میشد ولی یه جایی ریخته شد که در جدار او رحم جذب شد و شروع کرد به تغذیه کردن و تکثیر پیدا کردن بعد تغییرات پیدا کردن فقط رحم زن میتونه نطفه رو انسان کنه « قرار مكين »،« ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً » ما اون نطفه رو اونجا خونِ بسته کردیم « فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً » ما بودیم که اون خونها رو به صورت گوشت جویده شده ای درآوردیم « فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا » ما بودیم که اون گوشتهارو استخوان کردیم « فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا » استخونهارو گوشت روش پوشوندیم، بطوری که بدن درست شد. ولی جزء بدن مادر بود. به او غذا، غذا میخورد جزء او بدن بود. هنوز جزء مثلا اعضای او بود.« ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ » روحتو خلق کردیم و فرستادیم تو این بَدَن،